Дар доираи бахши тадқиқоти мо (Чӣ тавр мо худамонро ташкил мекунем), ки ба либосҳое, ки мо мепӯшем, тамаркуз мекунад, хонандагони синфи 1 дар лоиҳаи дӯзандагӣ ширкат варзиданд, ки ҳар кадоми онҳо як ҷуфт кӯтоҳи шахсӣ месозанд. Донишҷӯён имкон доштанд, ки матои дилхоҳи худро интихоб намуда, онро ба нақш риоя кунанд ва сипас намунаҳои худро буранд. Сипас онҳо матоъҳои худро бо ҳам дӯхтанд ва ба камарашон чандир илова карданд.
Онҳо дар лоиҳаҳои худ хеле заҳмат кашиданд ва барои санҷидани офаридаҳои худ хеле ҳаяҷон буданд. Ҳар яке аз ҷуфтҳои кӯтоҳ беназир буд ва бо ғамхории махсус сохта шудааст, ба шарофати волонтёрони аҷиби волидайни мо! Як садои бузург ба Сэм, ки ин лоиҳаро ташкил кардааст ва ба Сюзанна, Ҳёвон, Марҷолен, Кари ва Ҷин Ҷунг, ки дар ҳар як қадами таҳияи синфи 1-ро дастгирӣ ва кӯмак мекарданд!
Мактаби байналмилалӣ 
